Zondagochtend word ik wakker en kijk naar buiten. Meteen weet ik: kleren aan en gaan! Ik roep de kinderen bij me en vraag hen hetzelfde te doen. Er is sneeuw gevallen.
Op buienradar zie ik dat het snel voorbij zal zijn, dus ik wil geen moment verliezen. Gehaast hijsen we ons in onze winterjassen, handschoenen en wat we aan sjaals kunnen vinden; geen tijd om ons op details te richten. Het is heerlijke sneeuw. Perfecte plaksneeuw om sneeuwpoppen en sneeuwballen te maken. Om met de slee van het heuveltje af te glijden. Meer winter wordt het niet.
Na de feestdagen begint de winter vaak pas écht naar mijn ervaring. Gevoelsmatig zijn we er al klaar mee toch? We moeten wel nog door de donkere dagen van januari. De strenge vorst kan nog komen - van alle elfstedentochten is er bijvoorbeeld maar één in december gehouden. Maar in ons hoofd zitten we al bij de moestuin, de pluktuin, ín de tuin. Na ‘oud&nieuw’ begint nieuw toch? En nieuw voelt als lente. Dus begin ik weer met mijn dagelijkse inspectierondje door de tuin. En terwijl ik in het bleke januarizonnetje rondloop zie ik daar de eerste hoopvolle tekenen: knoppen aan de hazelaar, aan de krent, de esdoorn, de vlier. Knoppen in verschillende schakeringen van groen en rood, met de belofte van nieuw.
Ik moet mezelf bedwingen om niet alvast toch wat te zaaien, want het is echt nog te vroeg. Om toch bezig te kunnen zijn in de tuin, hark ik deze week wat compost over de bedden. Het scheppen van de compost in de kruiwagen voelt lekker, zelfs in de stromende regen. Ik laat de regenton leeglopen (tot groot plezier van mijn zoon die met wat zand en een schep de mooiste waterwegen schept) en ruim wat bakjes op die zijn blijven liggen in de tuin van vorig jaar. Nog zeven weken, dan mag ik weer de tuin creëren die ik op papier heb geschept deze winter. De enige beslissing die nog voor 1 maart genomen moet worden is of ik twee of drie appelbomen plaats in de voortuin. Nog zeven weken om alles te lezen over hoe appelbomen gedijen, hoe ver ze uit elkaar mogen staan om elkaar te kunnen bestuiven en waar ik ze het best kan kopen. Dan begint het nieuwe tuinseizoen echt en gaan we van start met de plannen die zijn gesmeed en de voorbereidingen die zijn gemaakt in het rustseizoen. Dan zullen we zien of onze ideeën, die hoopvolle knoppen in onze eigen gedachten, tot bloei gaan komen. Hou vol mede tuiniers! We zijn er bijna.
Member comments