Het eerste jaar dat ik hier woonde, in een nieuwbouwwijk, had ik voor het eerst ook een echte moestuin. Ik maakte alle fouten die beginners maakte, zoals veel te veel sla zaaien, die allemaal tegelijk klaar was en ik dus deels moest zien verpieteren omdat je maar zoveel sla op een dag kunt eten. Hierdoor ben ik er wel achter gekomen wat een delicatesse slabloemetjes zijn. Probeer eens een rucolabloem, zou ik zeggen. Ze zijn pittig als rucola-blad, maar tegelijk ook zoet en sappig.
Wat toen aan mijn enorme sla-oogsten meehielp, was het enorme grondverzet in de hele wijk, waardoor er nog weinig bodemleven was. Weinig naaktslakken dus ook, die dol zijn op verse slablaadjes. Ondertussen heeft het bodemleven onze tuinen weer gevonden. Gelukkig natuurlijk. Maar die naaktslakken.... gekmakend. Vorig jaar verwoestten ze mijn volledige sla-oogst, ondanks alle afleidende manoeuvres die ik kon verzinnen, zoals geurende knoflook en stekelige omheiningen. En ze planten zich voort als konijnen. Of als naaktslakken dus eigenlijk. Per keer worden er tot wel 200 eitjes gelegd. Ik zag het een keer gebeuren en heb gefascineerd toegekeken, omdat ik nog niet wist wat ik zag. Twee naaktslakken lagen in een cirkel met daar tussenin iets wat leek op een stukje blauw stoepkrijt, glibberig van het slakkenslijm. Later was het verdwenen en besefte ik me wat ik had gezien. En nu dus met 200 nakomelingen opgescheept zat, verstopt ergens onder de grond. Dit jaar is tot nu toe heel droog, dus zal de slakkenplaag minder zijn, maar toch heb ik maatregelen genomen om al die nakomelingen te slim af te zijn. Ik heb twee losse bakken op poten via marktplaats gevonden en die poten heb ik met koper-plakband beplakt. Naaktslakken krijgen een schok in hun lijf van koper en kruipen er daarom niet graag overheen. In die bakken zaai ik mijn sla.
En zo is het ineens april. Vroeger schijnt lente het begin van het jaar te zijn geweest en dat klopt ook wel met hoe deze maand voelt. Een nieuw begin, nieuwe energie. Zaailingen schieten uit de grond, aangemoedigd door de sterker wordende zon. De energie in je lijf neemt ook toe met elke zonovergoten middag. Zaailingen zijn in deze fase en deze tijd van het jaar nog kwetsbaar. Een gure dag of een koude nacht kan fataal zijn. De energie in je lijf is ook nog kwetsbaar, de tank nog niet volledig gevuld. Bescherm beiden: rustig aan steeds een beetje meer. Laat je lichaam wennen aan de versnelling en verwacht niet de volle vaart van de zomer van jezelf. Ik wens je een hele fijne lente toe.
Member comments