Ik heb in mijn tuin een moestuin voor eenjarigen, waar ik ook vorige week over vertelde. Een ander deel van mijn tuin is toegewijd aan de meerjarige teelt. Daar vallen de appelbomen en fruitstruiken onder bijvoorbeeld.
Bij de eenjarigen wordt nogal eens wat uit de grond getrokken (zoals bietjes) en de meerjarigen houden daar niet van, dus houd de eenjarigenteelt apart van de rest van de tuin.
De meerjarigen staan gewoon tussen enkele niet-eetbare planten (die bijvoorbeeld een grote ecologische waarde hebben, zoals mijn geliefde wilg). Ik was met een kleine ingreep in een stuk van mijn tuin bezig de afgelopen tijd: het gras had de tuin hier totaal overgenomen en onderdrukte al het andere groen dat ik er wilde laten groeien. Ondanks mijn verwoede pogingen om het gras er met zorg en aandacht tussen uit te houden, bleef het groeien en groeien.
Dit jaar heb ik gekozen voor ingrijpender maatregelen: ik heb er een dikke laag karton overheen gelegd, waardoor het gras totaal geen licht meer krijgt. Vervolgens heb ik er nieuwe compost/tuinaarde overheen gestort. Deze manier is bekend onder de tuinders als de No Dig manier en is beter voor het bodemleven dan het gras er verwoed uitrukken of de bodem omspitten.
Maar ineens had ik hierdoor weer een stuk tuin als een blanco canvas, op een prachtige vlier een kornoelje en een dwergmispel na. Dus bevond ik mij dit weekend in het tuincentrum bij de stelling met zaden, zoekend naar goede meerjarige eetbare planten. En toen kon ik de verleiding niet weerstaan: ik heb aspergezaad gekocht. Ik wist dat het zeker drie jaar zou duren voor ik er van kan oogsten, maar daarna heb je twintig jaar plezier van zo’n plant.
Eenmaal thuis ging ik nog eens goed opzoeken hoe je de asperge het best plant. Oeps, ze blijken een jaar binnen te moeten groeien voor ze naar buiten kunnen. Mijn eerste reactie was, ach, ik plant de stekjes gewoon tussen de aardbeien en ik zie wel wat er van komt. Als ik eerlijk ben is de kans dat ‘wat er van komt’ dan niks noppes nada wordt, best groot.
Nu heeft de asperge best mooi loof (zie de foto boven dit verhaal). En heb ik een vensterbank met twee lege potten. Dus ik ga het proberen. Misschien heb ik tegen de tijd dat ik ze mag uitplanten, al mijn felbegeerde eigen volkstuin en kunnen ze daar meteen de grond in. Ik heb ondertussen ervaring genoeg gekregen in het moestuinieren dat ik het avontuur aandurf. Hopelijk eet ik over vier jaar heerlijke asperges uit eigen tuin en ben ik blij dat ik dit jaar heb doorgezet. En anders heb ik er vast een andere waardevolle les van geleerd. Is er een plant die jij tot nog toe niet aangedurfd heb? En waarom zou je het niet proberen?
Member comments